cd. „Z początku odkryjesz tam wewnątrz niejaką ciemność i sztywność; ale potem, jeśli będziesz nieustannie dniem i nocą kontynuować tę pracę uwagi, dostąpisz nieustannej radości. Umysł, ćwicząc się w tym, wybierze miejsce serca, a wtedy natychmiast zobaczy tam we wnętrzu rzeczy, jakich nigdy nie widywał i nie znał. Od tego momentu, gdyby z jakichkolwiek strony pojawiła się, czy pokazała myśl, to zanim wejdzie do wnętrza i zostanie pomyślana czy wyobrażona, umysł natychmiast przepędzi ją stamtąd i unicestwi imieniem Jezusowym, tzn. „Panie Jezu Chryste zmiłuj się nade mną”. Od tego też czasu umysł zacznie odczuwać gniew na demony, odpędzać je i zwyciężać. A inne rzeczy które zwykle idą w ślad za tym działaniem, sam z Bożą pomocą z doświadczenia poznasz, strzegąc uwagi i trzymając się Jezusa, tzn. Panie, Jezu Chryste, zmiłuj się nade mną”. Opowieści Pielgrzyma, wyd. M str.438-439.
o modlitwie Jezusowej…
o modlitwie Jezusowej…